Film z„Sól ziemi czarnej”

w reż. Kazimierza Kutza

w Zespole Szkół

w Łobżenicy

W Zespole Szkół w Łobżenicy uczniowie w październiku br. zapoznali się z filmem „Sól ziemi czarnej” w reż. Kazimierza Kutza, a także z komentarzem filmoznawczym. Następnie chętnie dyskutowali o filmie, pracowali także z kadrami filmowymi. Niektórzy pisali wypracowania, w tym recenzje filmowe, także przemówienia na wybrane przez siebie temat. Byłyśmy bardzo ciekawe, jak młodzież przyjmie film z roku 1969. Opinie o filmie nas jednak bardzo wzruszyły, czego dowodem są przykładowe wypowiedzi:

„Film pozwolił mi bardziej utożsamić się z powstańcami. Ukazał codzienne życie walczących podczas powstania. Pokazał mi emocje im towarzyszące oraz pozwolił wczuć się w ich sytuację. Podziwiam ludzi biorących udział w tej walce”

Julia Mrotek , klasa III a LO

„Film skłonił mnie do rozmyślań nad uporem Polaków. Nie poddawali się, pomimo przewagi liczebnej strony przeciwnej i walczyli
o niepodległość do ostatniej kropli krwi. Uparcie dążyli do zwycięstwa, do odzyskania utraconych ziem. Myślałam też o kruchości ludzkiego życia i o tym, jak łatwo je stracić (…)”

Emilia Wiśniewska , klasa IIIa LO

„Film pokazuje, że zawsze trzeba walczyć do samego końca.”

Gracjan Donaj, klasa IIIa LO

„Podczas oglądania filmu poczułam przynależność do ojczyzny.”

Julia Lewicka , klasa Ia LO

„Film skłonił mnie do przemyśleń na temat patriotyzmu. Powinienem być dumny z tego, że żyję w wolnym kraju. Nie muszę walczyć, nie muszę się martwić, po prostu mogę żyć i cieszyć się z życia”

Martin Jaszczyk, klasa Ia LO

„Film przypomniał mi o kruchości życia. Powstańców podziwiam za odwagę. Myślę, że wykazali się wielkim patriotyzmem, gdyż nie bali się oddać życia za to, żeby Śląsk został przyłączony do Polski. Doceniam to, że dzisiaj w Polsce nie ma takiego problemu i mogę spokojnie żyć bez strachu o własne życie.”

Marta Borzęcka, klasa IIa LO

„Film nasunął mi wiele refleksji. Powstańcy byli zwykłymi ludźmi, którzy mogliby wieść spokojne i beztroskie życie, jednak wybrali udział w powstaniu. Bohaterowie stawiali ojczyznę i oczekiwania swoich bliskich ponad siebie”

Oliwia Bodetko, klasa IIa LO

„Dla bohaterów filmu ważne były ojczyzna i honor. Woleli poświęcić swoje życie, niż zostawić ojczyznę. Ojciec Gabriela, który zginął w ruinach swego domu, dał przykład młodym ludziom, że ojczyzna jest najważniejsza”

Karolina Chylewska, klasa IIa LO

„Wartości, które są ważne dla bohaterów filmu, to patriotyzm i rodzina. Powstańcy do końca walczyli o przyłączenie Śląska do Polski. Kiedy ich dowódca powiedział, że to koniec powstania, nie mogli się z tym pogodzić. W scenie, w której Ślązacy mieli być rozstrzelani, jeden z bohaterów krzyknął: „Niech żyje Polska!”. Nawet w obliczu śmierci myślał o tym, by Polska zwyciężyła. Klęska nie oznaczała dla powstańców przegranej. Wiedzieli, że jeśli przeżyją, to będzie nadzieja na kolejne powstanie. Dla głównego bohatera i jego braci ważna była również rodzina. W scenie, w której ojciec bił ich pasem, synowie nie sprzeciwili się nestorowi. Kiedy Niemcy wysadzili budynek, w którym był ojciec, mężczyźni pobiegli go szukać. Nie zważali na zagrożenie. Było dla nich ważne, żeby go odnaleźć”

Katarzyna Olszewska klasa IIa LO

Moim zdaniem dawniej ludzie wykazywali się większą odwagą. Nie jestem pewna, czy dzisiaj każdy z nas byłby tak zdeterminowany. Nie popieram stylu wychowania ukazanego w filmie, jednak mógł on w jakimś stopniu ukształtować twardy charakter głównych bohaterów”

Patrycja Kwiatkowska, klasa IIa LO

“Dla bohaterów filmu ważne były tradycja, gwara i ojczyzna. Dla mnie również ważna jest ojczyzna. Kocham swój kraj za jego piękną historię. Walczyłabym za niego, tak jak powstańcy śląscy. Myślę, że jestem do nich podobna”

Aleksandra Kurek, klasa IIa LO

„Film ukazuje obraz rodziny, w której ojciec jest najważniejszą osobą. Wszyscy się wspierają i mogą na siebie liczyć”

Kacper Kamiński, klasa IIa LO

„Powstańcy pięknie ukazali postawę patriotyczną i miłość, jaką darzą swoją ojczyznę. W dzisiejszym świecie wielu ludzi mówi, że kocha swój kraj i pokazuje patriotyzm podczas świąt narodowych. Ale gdyby zaistniała konieczność obrony kraju przed wrogiem, to czy każdy miałby w sobie tyle odwagi, by walczyć o wolność? Ja, mimo że kocham Polskę, nie byłabym w stanie poświęcić swojego życia”

Natalia Adamska, klasa IIa LO

“Historyczne dzieła literackie bądź filmowe uczą nas historii naszych przodków, ich życia na co dzień, szacunku do tradycji i wydarzeń. Przykładem jest film „Sól czarnej ziemi”, który przedstawia sytuację Polaków mieszkających na Śląsku podczas powstania w roku 1920r. Siedmiu braci postanawia dołączyć do powstania śląskiego i walczyć o wyzwolenie spod władz niemieckich. Uczestnicy powstania na co dzień muszą mierzyć się ze stratą bliskich osób, śmiercią i cierpieniem, co dotyka szczególnie Gabriela (…).”

Gabriela Jagodzińska klasa Ib LO

Warto podkreślić, że projekcja filmu w naszej szkole zbiegła się z przygotowaniami uczniów klasy IIIa LO do Wieczornicy Patriotycznej pod czujnym okiem pani Adrianny Meller-Osman i pani Katarzyny Kaczmarek. Rozważaniom o filmie towarzyszyły więc emocje związane z teatralnym wystąpieniem, co wzmocniło przekaz płynący z filmu.

Tekst i opieka dydaktyczna: Maria Mitek i Sabina Ziarnik, nauczycielki języka polskiego w Liceum Ogólnokształcącym w Zespole Szkół w Łobżenicy

Lekcja filmoznawcza

w Szkole Podstawowej nr 6 im. Lotników Polskich

w Pile

Uczniowie kl. 5 B uczęszczający na zajęcia kółka filmowego FILMOWY ZAWRÓT GŁOWY przystąpili do programu FILMOTEKA SZKOLNA. Zgłaszając chęć udziału w tym programie edukacji filmowej mieli pewne obawy związane z młodym wiekiem. Okazuje się, że niepotrzebnie, ponieważ już w październikowej lekcji materiały były tak przygotowane, że znalazło się też coś dla piątoklasistów.

Uczniowie 19.09. 23 r. obejrzeli dwa wskazane filmy dokumentalne związane z lekcją PORTRETY ZBIOROWOŚCI oraz (chętni) fragmenty filmu SÓL ZIEMI CZARNEJ (reż. Kazimierz Kutz). Tydzień później omówili problematykę tych utworów. Zadali sobie pytanie:

CZYM DLA MNIE JEST ZBIOROWOŚĆ? JAK ZAZNACZA SIĘ PRZYNALEŻNOŚĆ DO NIEJ?

JAKA ZBIOROWOŚĆ JEST DLA MNIE SZCZEGÓLNIE WAŻNA?

Bez większego zdziwienia doszli do wniosku, iż najważniejszą zbiorowością, do której należą, jest RODZINA.

I właśnie z rodziną mieli związane pierwsze zadanie FILMOTEKI. Udali się do swoich domów i przeprowadzili krótkie wywiady z wybranymi członkami rodzin. Pytali ich o zagadnienia, które młode pokolenie najbardziej interesowały. Efekty tych działań w formie plików głosowych zostały przedstawione na kolejnych zajęciach i wspólnie omówione. Teraz czekają na kolejne zadania i filmy.

Tekst i opieka dydaktyczna: Beata Lipowicz – opiekunka koła “FILMOWY ZAWRÓT GŁOWY”

Praca z filmem

“Sól ziemi czarnej”

scen. i reż.: K. Kutz, rok. prod. 1969

II Liceum Ogólnokształcące im. C. K. Norwida w Krasnymstawie współpracuje z Filmoteką Szkolną od 2009 r. W tym roku szkolnym uczniowie kolejny raz zostali zgłoszeni się do programu i w październiku wzięli udział w filmowej lekcji miesiąca. Zajęcia dla uczniów przygotowane zostały w oparciu o materiały z webinarium Filmoteki Szkolnej „Portrety zbiorowości”. Spotkanie on-line dla nauczycieli prowadziła filmoznawczyni, dr hab. p. Kamila Żyto, profesor Uniwersytetu Łódzkiego.

18 i 24 października w Pracowni Filmoteki Szkolnej, działającej „Norwidzie” od 2014 r., odbyły się zajęcia z edukacji filmowej dla kl. III A i II A, poświęcone lekcji nr 17 z Filmoteki Szkolnej – „Portrety zbiorowości”. Na tych lekcjach uczniowie obejrzeli fragmenty filmu „Sól ziemi czarnej” w reż. Kazimierza Kutza. Przeanalizowane zostały także materiały zamieszczone na stronie Filmoteki Szkolnej dotyczące tej lekcji. Uczniowie otrzymali zadanie domowe polegające na obejrzeniu całego filmu „Sól ziemi czarnej”.

31 października uczniowie na zajęciach z edukacji filmowej porównywali obraz zbiorowości ukazany w filmie K. Kutza z obrazami zbiorowości ukazanymi w literaturze, np. w „Chłopach” W. S. Reymonta. Materiałem pomocniczym była prezentacja do webinarium „Portrety zbiorowości” dr hab. Kamili Żyto. Uczniowie korzystali także z broszury zamieszczonej na stronie Filmoteki Szkolnej. Uczestnicy zajęć dyskutowali również na temat następujących zagadnień:

tożsamość etniczna, narodowa, grupowa jako istotne elementy kształtujące osobowość;
funkcja i znaczenie rodziny w kształtowaniu tożsamości jednostki;
zbiorowość – pozytywne i negatywne skutki grupowej identyfikacji.

Zastanawiali się, jakie wartości były ważne w życiu bohaterów filmu „Sól ziemi czarnej” i które z nich szczególnie decydowały o ich moralnych postawach i wyborach. Uczniowie zwrócili także uwagę na sceny, w których reżyser podkreślił etniczną i kulturową odrębność filmowych bohaterów.

Październikowa lekcja miesiąca Filmoteki Szkolnej pozwoli uczniom na wykorzystanie wiedzy o filmie „Sól ziemi czarnej” w różnorodnych zadaniach w trakcie edukacji szkolnej.

Tekst i opieka dydaktyczna: Ewa Magdziarz – opiekun MDKF „Iluzjon”

Filmowa lekcja miesiąca pt. „Portrety zbiorowości” na zajęciach opiekuńczo – wychowawczych w SP nr 1 w ZSP w Lądku – Zdroju

Prowadzący omówił gatunek czarnego dokumentu w polskiej kinematografii, czyli powstałe po 1956 roku, zaskakujące swym realizmem krótkometrażowe reportaże, które odsłaniały niedostępne wcześniej kamerom zakamarki rzeczywistości. Podczas zajęć uczniowie zapoznali się z filmami zaproponowanymi przez Filmotekę Szkolną, po projekcji w trakcie dyskusji powiedzieli o swoich skojarzeniach z rzeczownikami „naród”, „rodzina”, „grupa rówieśnicza, „subkultura”. Poruszono także zagadnienia tożsamości etnicznej, narodowej, grupowej stanowiących istotne elementy kształtujące osobowość jednostki. Omówiono subkultury młodzieżowe i ich funkcję w życiu młodych ludzi, a także pozytywne i negatywne skutki grupowej identyfikacji. Następnie podczas pracy w grupach w formie mind maping’u odpowiedzieli na następujące pytania:

„Dlaczego potrzebujemy/pragniemy przynależeć do grupy?”

„Jakie są znaki przynależności do grupy?”

„Co sprawia, że czujemy przynależność do grupy?”

„Czym różni się przynależność do grupy takiej jak naród, klasa w szkole, rodzina, paczka znajomych z podwórka/dzielnicy/osiedla?”

Liderzy grup na forum prezentowali wyniki prac poszczególnych zespołów. W podsumowaniu zajęć jeden z uczniów nawiązał do filmu „Ludzie z pustego obszaru” stwierdzając „Czasy inne, ale rozterki i problemy młodzieży te same”.

TEKST I OPIEKA DYDAKTYCZNA: Paulina Czerny, Szkoła Podstawowa nr 1 im. J. Korczaka w Zespole Szkół Publicznych w Lądku Zdroju

Projekcja filmu “Ludzie z pustego obszaru” w CX Liceum Ogólnokształcącym im. Roberta Schumana w Warszawie

Grupa filmowa FANI KINA I FILMU ze CX Liceum Ogólnokształcącego im. Roberta Schumana z Warszawy projekcją filmu Kazimierza Karabasza i Władysława Ślesickiego rozpoczęła swój udział w programie edukacyjnym “Filmoteka Szkolna”.

Zdaniem członków grupy pomiędzy życiem młodzieży w latach 50. XX wieku a życiem młodzieży w latach 20. XXI wieku można dopatrzeć się wielu podobieństw. Dotyczą one m.in. młodzieńczego buntu, stosunku młodych ludzi do szkolnictwa i pracy czy sposobu spędzania czasu wolnego. Nastąpiło wiele zmian w różnych sferach i dziedzinach życia, ale pewne działania oraz sposoby myślenia pozostały niezmienne.

Po wstępnej dyskusji pracowaliśmy nad ciągiem skojarzeń powiązanych z rzeczownikiem zbiorowość. Uczestnicy spotkania udzielili odpowiedzi na szereg pytań dotyczących przynależności: dlaczego jej potrzebujemy, jakie są jej oznaki, co powoduje jej chęć i czym różni się przynależność do grupy od przynależności do rodziny czy narodu.

Wywiady przeprowadzane ze sobą nawzajem zakończyły spotkanie z filmem tego dnia.

Tekst i opieka dydaktyczna: Krystyna Michałowska, opiekun szkolnej grupy filmowej FANI KINA I FILMU

Relacja z zajęć filmoznawczych w Liceum Ogólnokształcącym nr 1

im. St. Staszica

w Ostrowcu Świętokrzyskim

Młodzi ludzie podkreślają swoje oddzielenie od „świata dorosłych” najczęściej poprzez ideologię, strój, muzykę, slang, slogan i temu podobne manifestacje. Chcą w ten sposób zaznaczyć swoją inność oraz niezależność od świata ludzi dorosłych. Można powiedzieć, że subkultury młodzieżowe są efektem krystalizacji odrębnej kategorii społecznej, jaką jest sama młodzież.[1]

W klasie 3 i 4 wstępem do dyskusji na temat subkultur młodzieżowych stał się film dokumentalny Piotra Łazarkiewicza „Fala”. Fabularyzowany dokument „Fala” (1986) jest świadectwem epoki, w której rodziły się nowe postawy życiowe. Festiwal muzyki rockowej w Jarocinie poznajemy z punktu widzenia biorącej w nim udziału młodzieży i ówczesnych władz miasta oraz przedstawicieli organizacji społecznych. Dwa punkty widzenia, dwie kompletnie różne wizje świata. Komentarzem do filmu (dzisiaj chętnie używa się słowa: kontekst) stał się tekst piosenki: „My, ukryty w mieście krzyk” rapera Pezeta: „Ludzie kpią z nas zanim zdążą nas poznać/ Biorą nas za przestępców, bo nie widzą w nas dobra….” Subkultury od zawsze były naturalnym wyrazem buntu społeczno- obyczajowego, który na swój sposób wyraża, i wyrażać będzie każde pokolenie młodych ludzi.

W klasie czwartej idealnym podsumowaniem dyskusji na temat subkultur stał się znakomity film Mieczysława Waśkowskiego „Nie zaznasz spokoju”. Bohater filmu – Tolek zwany Biczem – po opuszczeniu więzienia nie zmienił się. Staje na czele bandy gitowców, z którą planuje kolejny skok.

Gitowcy to zjawisko rdzennie polskie, choć występujące wśród gitowców nastawienia, rytuały i systemy wartości nie są obce różnym grupom subkulturowym z innych krajów. Gitowcy nie są jednak po prostu tylko grupą przestępczą. Można mówić raczej o tym, że świat przestępczy dostarcza im inspiracji oraz wzoru dla rytuału i języka. Subkultura gitowców pojawiła się jako odrębne i rozpoznawalne zjawisko na początku lat 70. Stosunkowo najwięcej gitowców rekrutowało się spośród uczniów szkół zawodowych, przyzakładowych. Chcąc podkreślić swoją grupową tożsamość, gitowcy ubierali się w ortalionowe, lekkie kurtki z kołnierzem z włóczkowego ściągacza (tzw. szwedki) oraz spodnie zaprasowane na kant. Znakomicie obraz tego środowiska ( w sposób wręcz naturalistyczny) przedstawił w swoim filmie Mieczysław Waśkowski. Tolek Maliniak (świetna kreacja Krzysztofa Janczara) odnosi „proste” sukcesy, ale nie zauważa, że jego życie to jedna wielka porażka, jeżeli stosuje się wyłącznie prawo pięści. Przegrywa życie – w finale opuszczają go nawet najbardziej zatwardziali przyjaciele, ratując własna skórę, pozbywając się niewygodnej znajomości.

Łącznikiem między „Falą” Łazarkiewicza a … „Nie zaznasz spokoju” Waśkowskiego był film „Jestem zły” Grzegorza Packa – chodziło o podkreślenie, jak bardzo w świadomości społeczeństwa zakorzenione są przekonania dotyczące młodych ludzi. Ponadto w tych filmach dostrzegamy, że cienka granica pomiędzy dobrem a złem może zostać łatwo przekroczona, a bohaterowie wcale nie muszą zdawać sobie z tego sprawy.

Naturalnym porównaniem do filmu Kazimierza Kutza „Sól ziemi czarnej” stał się film Jana Kidawy-Błońskiego „Męskie sprawy”. „Męskie sprawy” to film wyzwolony ze schematów – przede wszystkim pokazuje, że miarą sensu walki jest zwycięstwo i tylko zwycięstwo. „Męskie sprawy” są także filmem o pewnym środowisku ludzi, którym nie obce były sprawy ojczyzny. Ważną rolę odgrywają ludzie młodzi, a nawet dzieci. Gdy w Wigilię jeden z nich – Jasio Ministrant – ginie od ciosu nożem zadanego przez niemieckiego wyrostka, młodzi nieodwołalnie postanawiają wyruszyć do walki, zwłaszcza że w Poznaniu trwa już powstanie. Całą historię poznajemy z perspektywy 10-letniej Gundzi. Gundzia, grana przez Karolinę Czernicką piekielna dziewczynka, typ starej – malutkiej, sprytnej, palącej wszystko, w czym jest choć odrobina nikotyny i ogrywającej bezlitośnie dorosłych w kości, cały czas przewija się przez film, wnosząc pierwiastek humoru, ironii, dystansując się od owych „męskich spraw”.

* * *

Portret zbiorowości – środowiska znajdziemy także w znakomitym serialu Jerzego Gruzy „Wojna domowa”. Główną rolę gra w nim Krzysztof Janczar, który w filmie „Nie zaznasz spokoju” wciela się w rolę Bicza – zupełna zmiana emploi aktorskiego – ale to już historia na kolejny temat lekcji…

koordynator działań edukacyjno-filmowych: Wojciech Szymański, nauczyciel języka polskiego w LO Nr I im. St. Staszica w Ostrowcu Świętokrzyskim

[1]

Relacja z zajęć filmoznawczych w Liceum Ogólnokształcącym w Wołczynie

W ramach realizacji projektu Filmoteki Szkolnej po zapoznaniu się z filmem Kazimierza Kutza młodzież pracowała w grupach nad zagadnieniami związanymi z tożsamością, symbolami narodowymi oraz ich znaczeniem dla grupy, jaką jest naród oraz analizą środków, jakie wykorzystuje film.

Trzy zespoły skupiły się nad zadaniami inspirowanymi mi.in. wykładem dr hab. Kamili Zyto, prof. UŁ.

Zadania grup:

Wyjaśnij pojęcia: zbiorowość, tożsamość.

Do czego jest potrzebna grupa? Jakie pełni funkcje?

Co to jest identyfikacja z grupą? Jak można się identyfikować z grupą? Poprzez co? (strój, symbole, muzyka, wartości, itp.)

Jakie znacie typy/rodzaje grup? (subkultury)

Grupa realna i wirtualna. Podobieństwa, różnice.

Czym są symbole narodowe?

Gdzie i jak zostały zaprezentowane w filmie?

Analiza sceny (Gabriel patrzy przez teleskop – co widzi? Jak się zachowuje?)

Jakimi środkami posłużył się reżyser? Czemu to mogło służyć? Co to jest mitologizacja?

Jaką rolę odgrywa miejsce wydarzeń? (Śląsk)

(opozycja LOKALNIE – GLOBALNIE)

Jak zostały ukazane w filmie:

– dom? (gdzie jest usytuowany? jaką pełni rolę?)

– rodzina? (jaką rolę odgrywa rodzina?)

– Gabriel? (jak zachowuje się Gabriel?)

Koordynator: Bogumiła Niedziałek -Jungowska,

LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE W WOŁCZYNIE

Sprawozdanie z lekcji kreatywnej w klasie 6

w SP nr 5 w Swarzędzu

Przed zajęciami uczniowie obejrzeli film „Sól ziemi czarnej”. Korzystając z pozostałego czasu, na poprzedniej lekcji przedstawiłam uczniom rys historyczny wydarzeń zawartych w filmie. Lekcję projektową zaczęliśmy od pogadanki o filmie Kutza. Uczniów pytałam:

– Jak opisaliby Ślązaków? Co to za grupa?

– Jaki jest Gabriel Basista?

– Czy jest jednostką czy reprezentuje bohatera zbiorowego?

Przeszliśmy do ogólnej rozmowy o zbiorowości:

– Do jakich zbiorowości należą oni? (skupiliśmy się na oddziale klasowym)

– Co decyduje o naszej przynależności do danej grupy?

– Jak im się wydaje: czy jednostka kształtuje zbiorowość czy odwrotnie?

– Jakie są plusy i minusy zbiorowej identyfikacji? (na przykładzie klasy)

– Jakie znaki identyfikują zbiorowość taką jak ich klasa?

Do tego pytania, na tablicy zapisaliśmy w formie mapy myśli wszystkie znaki, które ich łączą jako klasę 6d.

W następnym kroku przeszliśmy do wykonania karty pracy, którą przygotowałam dla uczniów w programie genially. Gdy dzieci poczuły się zespołem, spróbowaliśmy porozmawiać o procesie powstawania filmu. Definiowaliśmy zadania osób tworzących film, odpowiadaliśmy na pytanie: jakie są zawody filmowe i kto w naszym zespole jakim zadaniem mógłby się zająć. Pod szablon infografiki podstawiłam nazwy osób pracujących przy filmie. Nazwałam to filmem 6d. Uczniowie mieli wymyślić jaki tytuł pasowałby do filmu oraz kto z klasy byłby odpowiedni do zajęcia miejsca reżysera, aktorów, speca od efektów itd.

Koordynator: Zuzanna Gosk, Szkoła Podstawowa nr 5 im. prof. Adama Wodziczki w Swarzędzu

O tym jak z filmem adresowanym do widzów dorosłych pracować z dziećmi, czyli sprawozdanie z zajęć lekcyjnych w klasie V

“Wyobraź sobie, że dostajesz pudełko. Masz nadzieję, że w środku jest coś, co sprawi ci radość. Otwierasz podekscytowany, a tam… pusto. ”

Uczniowie uważnie obserwowali reakcje kolegi, który obdarowany został pustym pudełkiem. Widzieli rozczarowanie i dezorientację. Pustka, nicość, brak – dotyczą przestrzeni, ale także życia (puste życie). Do takich wniosków doszli uczestnicy zajęć, obserwując pokazane przez nauczyciela fotografie (pustynia, samotna kobieta otoczona mgłą). Z pustką kojarzy się także nuda i samotność. Pustka raczej „nie jest fajna”. Uczniowie uważnie oglądają czarno-biały dokument „Ludzie z pustego obszaru”, scenariusz i reżyseria: Kazimierz Karabasz, Władysław Ślesicki. Dawne czasy, brak telefonów, samochodów, niemodne ubrania bohaterów, papierosy w ustach młodych ludzi. Pytają, jak został nagrany film? Czy to jest prawdziwe? Dlaczego film powstał? Dostrzegają pustkę w życiu bohaterów, brak perspektyw, brak możliwości rozwoju. Dyskutują o uczuciach i marzeniach.

Czy dziś młodzi ludzie mierzą się z podobnymi problemami? Tak, dziś też są takie „pomniki”, pod którymi gromadzą się ludzie z pustego obszaru. Uczniowie wrzucają do magicznego pudełka kartki, na których piszą, co daliby bohaterom filmu, by ich uszczęśliwić. Rodzina, pieniądze, dobra praca, nadzieja…

Tekst i opieka dydaktyczna: Aneta Gromanowska, nauczycielka języka polskiego ze Szkoły Podstawowej w Starych Proboszczewicach

Młode Albatrosy 2023

W czerwcu 2023 zakończyła się IX edycja Ogólnopolskiego Festiwalu Filmów Uczniowskich „MŁODE ALBATROSY 2023”. Jury obradujące w składzie: Danuta Maliszewska, dyrektor SP nr 51 w Gdyni – przewodnicząca, Ewa Kurasz, Izabela Meller oraz Janusz Żurawski – sekretarz jury po obejrzeniu nadesłanych na konkurs filmów postanowiło przyznać następujące nagrody i wyróżnienia:

W kategorii FILM FABULARNY:

I nagrodę i statuetkę „Młodego Albatrosa 2023” dla filmu „Karl von Drals i wynalezienie roweru” w reżyserii Igora Rakoczego.

Wyróżnienie w kategorii film fabularny przyznano filmowi:

„Scrabbley” w reżyserii Idy Kunze.

W kategorii FILM DOKUMENTALNY:

I nagrodę i statuetkę „Młodego Albatrosa 2023” dla filmu „Świat kałuży” w reżyserii Wiktora Wardziaka.

W kategorii film dokumentalny wyróżniono film:

„Śladami Natalii po Jeziorze Szmaragdowym” w reżyserii Natalii Słoń.

W kategorii FILM ANIMOWANY:

I nagrodę i statuetkę „Młodego Albatrosa 2023” dla filmu „Dobro i Zło” zrealizowanego przez Barbarę Urban.
II nagrodę ex aequo dla filmów: „Czasem” (real. Zofia Karczewska) i „Ucieczka na wolność” (real. Helena Sacharuk).
III nagrodę ex aequo dla filmów: „Nocne życie kuchni” (real. Oliwier Ginalski) i „Fantastyczne przygody lewej skarpetki” (real. Julia Czechowska).

W kategorii film animowany wyróżniono filmy:

„Ulotne wrażenie” (real. Dominik Kołodziejczyk), „Stworki Miro” (real. Lilianna Rudzka), „Szczupak lub lin” (real. Helena Sacharuk) i „Czarodziej kontra dzieci” (real. Bartosz Kraszkiewicz).

Jury Młodzieżowe składające się z uczestników warsztatów animacji poklatkowej zorganizowanych przez Szkołę Podstawową nr 51 w Gdyni – „Nagrodę Młodego Widza” przyznało filmowi „Dobro i Zło” zrealizowanego przez Barbarę Urban.

Gratulujemy wysokiego poziomu artystycznego filmów i życzymy wielu kolejnych sukcesów artystycznych!