Rozmowa o roli obrazu i dźwięku w filmie animowanym w Szkole Podstawowej w Kołobrzegu

Majowe spotkania z animacją

W majowej odsłonie przygody z filmem rysunkowym uczniowie klasy czwartej obejrzeli animację ,,Nielotek” w reż. Łucji Mróz. Zaciekawienie tematem wzbudził bohater zwierzęcy – pingwin, który pragnął latać. Czwartoklasiści bardzo ciekawie wypowiadali się o tych ptakach, przekazywali dużo ciekawostek na ich temat. Po obejrzeniu filmu uczniowie od razu nawiązali do motywu złotej rybki, która spełniała marzenia pingwina oraz do utworu ,,Bajka o rybaku i rybce” A. Puszkina. Następnie utrwaliliśmy wiadomości na temat tego, czym jest plan filmowy na konkretnych przykładach z animacji. Rozmawialiśmy o  elementach warstwy obrazu i warstwy dźwiękowej, które budują napięcie w scenie, kiedy pingwin-samolot wprowadził zamieszanie na powietrznych trasach i zakłócił pracę radarów. Uczniowie poznali pojęcia montaż, kadr, perspektywa. Na koniec dzieci wykonywały ćwiczenia wzbogacające słownictwo i utrwalające rozpoznawanie części mowy. Czwartoklasiści pięknie i trafnie podsumowali lekcję filmową, twierdząc, za przykładem przygód pingwina, że warto próbować spełniać swoje marzenia, nawet wtedy, kiedy wydają się nierealne.

Koordynator: Beata Kalota, Szkoła Podstawowa nr 3 im. Marynarzy Polskich w Kołobrzegu

“Nie wszystko złoto, co się świeci”

“Nie wszystko złoto, co się świeci” pod takim tytułem odbyły się zajęcia w małej grupie świetlicowej. Zajęcia rozpoczęły się od wspólnego obejrzenia filmu o królu Midasie. Uczniowie podczas obejrzenia filmu, zwracają uwagę na to , kto jest głównym bohaterem, co nim kieruje w życiu.   Wnioski, jakie wysnuli po projekcji filmu to to, że w życiu ważne jest nie tylko bogactwo, które nie jest gwarantem szczęścia.  Wprowadzono i omówiono takie pojęcia jak: animacja, scenografia, efekty dźwiękowe, barwy ciepłe i chłodne. Podsumowując zajęcia,  nauczyciel proponuje uczniom, aby zastanowili się, co dla nich samych jest ważne, wartościowe, cenne. Czy jest to, jak u króla Midasa, bogactwo, a może coś innego? Chętni uczniowie wypowiadają się na ten temat a następnie rysują, to co dla nich jest skarbem największym. W przeważającej części była to rodzina, ulubione zwierzątko, klocki lego itp.

tekst: Danuta Boczula,  Zespół Szkolno-Przedszkolny w Ślęzakach

Majowa lekcja Filmoteki Szkolnej

Kolejna odsłona magicznych spotkań klasy 6b Szkoły Podstawowej im. Jana Kochanowskiego w Chęcinach z Filmoteką Szkolną polegała na obejrzeniu filmu pt. “Nielotek” w reżyserii Łucji Mróz-Raynoch. Przyjrzano się także poszczególnym kadrom filmu i omówiono ich treść. Ten krótki film animowany zrobił duże wrażenie na nastoletnich uczniach i wywołał ciekawą dyskusję na temat jego realizacji. Następnie przeprowadzono lekcję wg załączonego na stronie internetowej FS scenariusza. Z niecierpliwością czekamy na czerwcowy seans.

tekst i opieka dydaktyczna: Justyna Ramiączek, Szkoła Podstawowa im. Jana Kochanowskiego w Chęcinach

Uczniowie z Centrum Edukacji Mundurowej na przeglądzie filmów Jerzego Skolimowskiego

10 i 11 maja czyli trzeciego i czwartego dnia Przeglądu Filmów Jerzego Skolimowskiego mieliśmy możliwość zobaczyć dwa filmy:  film pt. „Fucha” z 1982 roku oraz film nominowany do Oscara „IO”. Film „Fucha” kręcony w prywatnym domu pana Jerzego z udziałem naturszczyków (oprócz Ironsa), to film ukazujący realia tamtych czasów w Polsce czyli podejmowanie próby zmiany trudnej sytuacji finansowej rodziny poprzez wyjazd jednego z członków rodziny za granicę i nielegalną tam pracę.  Przed pokazem filmu „IO” odbyło się spotkanie z Jerzym Skolimowskim i Ewą Piaskowską, którzy opowiedzieli o zmianach, jakie zaszły w ich życiu oraz całej ekipy filmowej pod wpływem kręcenia scen do w/w filmu ; spora część ekipy przeszła na wegetarianizm, a pani Ewa i pan Jerzy znacznie ograniczyli spożycie produktów mięsnych. Opowiedzieli również o tym, co się działo na planie filmowym (od kuchni), dowiedzieliśmy się między innymi o tym, że główną rolę w tym filmie grał nie jeden osiołek ale odgrywało ją sześć osiołków.

Wizyta w Muzeum Getta Warszawskiego

Jednym z najnowszych filmów edukacyjnych Muzeum Getta Warszawskiego jest film trwający niecałe 18 minut a noszący nazwę „Historia getta warszawskiego”; obejrzeliśmy ten film w ramach obchodów 80 rocznicy powstania w getcie warszawskim.  Film poprzedziło wprowadzenie dotyczące mniejszości narodowych II RP, zaś po projekcji filmu odbyła się żywa dyskusja na temat obejrzanego filmu; film jest dostępny pod linkiem

https://www.youtube.com/watch?v=8z_Ao0MH9vM&t=4s

Opiekun grupy bierze udział w spotkaniach Żydowskiego Klubu Filmowego prowadzonego przez Michalinę Majewską; gościem majowego spotkania klubu była Marta Chodorowska, która w serialu „Sprawiedliwi” wcieliła się w rolę – Basi, młodej kobiety zaangażowanej w działalność Rady Pomocy Żydom; Pani Marta opowiedziała uczestnikom spotkania o swojej pracy przy realizacji tego serialu, o swoich zainteresowaniach tematyką żydowską; poza tym odpowiedziała na szereg pytań związanych z w/w serialem; podkreśliła, jak bardzo ceni sobie rolę Basi i z jakich względów. Warto przy tej okazji dodać, że Pani Marta podbiła serca publiczności swoją rolą w serialu „Ranczo” i kojarzona jest często z rolami komediowymi.

 

W ramach comiesięcznych wspólnych wyjść do kina grupa postanowiła, że pójdzie na film, o dziwo, przeznaczony dla najmłodszej widowni – „Mała syrenka”. Świetny musical pod względem wizualnym! W czerwcu kolejna tura wyjścia do kina na ten film; tym razem w 3D.

 

Tekst i koordynacja działań: Krystyna Michałowska, opiekun szkolnej grupy filmowej FANI KINA I FILMU z ełckiego Centrum Edukacji Mundurowej

Filmy o dzieciach – ale nie dla dzieci

Filmy i materiał zawarty w lekcji 61. „Nie wszystko złoto…” posłużyły do przeprowadzenia lekcji, w których główny nacisk położony został na stworzenie takich sytuacji edukacyjnych, które miały zapoczątkować rozważania na temat rozpoznawania właściwych wzorców postępowania, dostrzegania istotnej roli najbliższego środowiska, formułowania i realizowania marzeń, a także umiejętności podejmowania decyzji i przewidywania ich konsekwencji.

Do cyklu lekcji wykorzystane zostały trzy filmy Janusza Nasfetera: Upadek milionera, Karuzela, Jadźka oraz film Sławomira Fabickiego Męska sprawa.
Janusza Nasfetera interesował szeroko pojęty świat dzieci – ich postawy, marzenia, problemy …, a także ich dramaty (Małe dramaty tak został zatytułowany film, złożony z dwóch nowel – Karuzela, Upadek milionera).

W dwunowelowym filmie Małe dramaty z 1960 roku – tytułowe dramaty były pozornie dla dorosłych mało istotne. Mali chłopcy pomagali w obsłudze karuzeli, ale w momencie, kiedy w nagrodę mieli sami z niej skorzystać, wesołe miasteczko zostało już zamknięte. Marzenia – rzeczywistość – rozczarowania. W drugiej noweli Upadek milionera – mały niezgrabny chłopak, chciałby zaimponować swoim kolegom posiadaniem skarbonki – świnki, do której składa pieniądze na rower. Nasfeter, jak nikt inny potrafił wniknąć w te najskrytsze, najintymniejsze światy małych bohaterów.

Kolejny dwunowelowy film Kolorowe pończochy był kontynuacją pierwszego ze wspomnianych obrazów. Tytułowa bohaterka – Jadźka – przeżywa dramat – bo jest dziewięcioletnią biedną i zaniedbaną dziewczynką, do której dzieci odnoszą się z niechęcią, drwiną i… okrucieństwem. Nasfeter nie chciał jednak pogrążać bohaterów i widzów w nastroju beznadziei i rozpaczy. Uczniowie po projekcji filmów zauważyli, że w każdym z nas pozostaje jakiś ślad dzieciństwa, ale większość ludzi nie pamięta o nim, a może nie chce pamiętać. I stąd przerażający nieraz brak rozumienia dziecka. Wiemy, że często zdarzają się sytuacje, kiedy dziecko nie jest partnerem dla rodziców, a nawet nie zasługuje na ich szacunek. Tymczasem zapominamy, że człowiek nigdy w swoim życiu nie jest tak wrażliwy jak w dzieciństwie, tak potencjalnie szlachetny. I nie należałoby tego zmarnować – i to zdaje się w swoich filmach przekazać Janusz Nasfeter, który w jednym z wywiadów powiedział: „Zawsze interesowały mnie konflikty, które przeżywają dzieci, ich mocowanie się z przeciwnościami. W tym świecie stosunkowo łatwo o radości, ale równie łatwo o cierpienie i krzywdy, szkoda tylko, że tak rzadko dostrzegane przez dorosłych”.

Z kolei po obejrzeniu filmu Męska sprawa Sławomira Fabickiego z 2001 roku zaproponowano uczniom dramę, podczas której mogli lepiej zrozumieć uczucia głównego bohatera filmu. Zwrócono także uwagę na sposób wykreowania bohaterów filmowych, a także na problematykę filmu.

Uzupełnieniem powyższych filmów będzie na pewno w najbliższym czasie zaprezentowanie uczniom następujących obrazów autorstwa Janusza Nasfetera: Mój stary, Motyle, Królowa pszczół.

W lekcji wykorzystano materiały ze strony Filmoteki Szkolnej (Lekcja 18):
– W grupie jestem odpowiedzialny za innych,
– Ewolucja bohatera dziecięcego w dokumencie Sławomira Fabickiego „Męska sprawa”,
– „Kalejdoskop Polskiego Filmu” – autorski program Stanisława Janickiego krytyka filmowego (Janusz Nasfeter znawca świata dzieci).

Tekst: Wojciech Szymański, koordynator działań edukacyjno-filmowych,
nauczyciel języka polskiego w LO Nr I im. St. Staszica w Ostrowcu Świętokrzyskim

 

Filmowa lekcja miesiąca w Ślęzakach

 

Kolejna lekcja poświęcona filmowi z kategorii “instrumenty muzyczne”. Tym razem w oparciu o film .  W czasie zajęć uczniowie próbowali zdefiniować  dźwięki muzyczne odwołując się do różnych obrazów, zdarzeń.  Rozmawialiśmy o roli muzyki w życiu, filmie, teledysków muzycznych. Uczniowie  uświadomili sobie, że muzyka jest często tłem do wielu sytuacji, to ona np. buduje napięcie w filmie. Tutaj odwoływaliśmy się do znanych filmów, gdzie dużo rolę właśnie odgrywa ścieżka muzyczna. Przywołaliśmy nazwiska znanych kompozytorów jak i odwołaliśmy się do fragmentu Pana Tadeusza -Koncert Jankiela. uczniowie również wykonali ćwiczenie, które polegało na tym, że musieli dobrać właściwe instrumenty do odtworzenia dźwięków natury np. szum wiatru,  odgłosy śpiewającego kosa i inne.

opieka dydaktyczna: Danuta Boczula, Zespół Szkolno-Przedszkolny w Ślęzakach

Sprawozdanie z kwietniowej lekcji w programie Filmoteka Szkolna

 

W dniu 17 kwietnia uczniowie klasy VIII b Szkoły Podstawowej im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Telatynie, w ramach zajęć rozwijających zainteresowania, obejrzeli film Strojenie instrumentów w reżyserii Jerzego Kuci z 2000 r.

Na początku lekcji uczniowie poznali zasady muzyki programowej i porównali z regułami muzyki absolutnej.  Rozmawiali też o tym, jak ważna jest muzyka w filmie i jakie filmowe melodie pamiętają. Następnie nauczyciel przedstawił kwietniowy film, podając krótkie informacje o reżyserze i okolicznościach powstania obrazu. Pytaniem kluczowym było: Jak przedstawiony jest bohater tego filmu?

Uczniowie zwrócili uwagę na jego zachowanie  w różnych momentach i towarzyszącą temu muzykę. Wywiązała się dyskusja na ten temat: czy tak ją sobie wyobrażali np. w scenie maszerujących żołnierzy, a wcześniej spaceru przez las? Czy tak dopasowaliby melodie do danego wydarzenia?

Klasa VIII b pracowała wg scenariusza Filmoteki Szkolnej z Lekcji 24 Nowa estetyka

 

Koordynator:  Monika Kiper,   Szkoła Podstawowa im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Telatynie

 

 

Eksperyment w filmie –  warsztaty filmowe
w Szkole Podstawowej nr 3
w Kołobrzegu

W marcu odbyły się kolejne zajęcia związane ze sztuką filmową. Tym razem zajęliśmy się malowaną animacją eksperymentalną. Na początku lekcji omówiliśmy znaczenie eksperymentu dla rozwoju sztuki malarskiej, literatury czy w ogóle kreacji artystycznej. Następnie podjęliśmy próbę analizy plakatu z filmu „Czerwone i czarne” w reżyserii Witolda Giersza oraz wybranych kadrów przedstawiających torreadora i byka. Uczniowie byli bardzo zaciekawieni, jaką treść przedstawia omawiane dzieło filmowe. Ósmoklasiści z wielkim zainteresowaniem obejrzeli animację, zaś później chętnie wypowiadali się na temat symboliki kontrastowych kolorów wykorzystanych w filmie, starali się zinterpretować jego fabułę. Zwrócili uwagę na ciekawe i inspirujące wykorzystanie konwencji, w której animator sam pokazuje się na ekranie i prowadzi grę z rysowanymi przez siebie postaciami. Następnie młodzi adepci sztuki filmowej, podczas pracy w grupach, wymyślali fabułę oraz bohaterów własnej animowanej historii. Uczniowie podjęli wyzwanie stworzenia animacji dowolną techniką. Niecierpliwie czekamy na efekty ich artystycznej pracy.

Koordynator: Beata Kalota, Szkoła Podstawowa nr 3 im. Marynarzy Polskich w Kołobrzegu

Marcowy szlak filmowy kadetów LO im. mjr. Władysława Raginisa
w Ełku

 

Opiekun ełckiej szkolnej grupy filmowej nie zwalniał tempa w poszukiwaniu inspiracji do działań filmowych z grupą. Tym razem wziął udział w spotkaniu z Jerzym Skolimowskim, które odbyło się w warszawskim kinie Atlantic. Przekonał się, że ten człowiek, aktor filmowy i reżyser, producent i  scenarzysta, poeta i malarz, obdarzony jest niebywałym poczuciem humoru i do wielu rzeczy – w tym do siebie samego, jak i do tego, co robi – podchodzi z właściwym dla siebie dystansem. Projekcja dwóch filmów: „Na samym dnie” z 1970 roku oraz „IO”  z 2022 roku, stanowiła pewnego rodzaju uwieńczenie tego spotkania.

Pięć dni później, Kino Atlantic ponownie stało się miejsce spotkania filmowo-dyskusyjnego. Przedmiotem dyskusji, w której udział wzięli: redaktor Paweł Lisicki, ks. prof. Waldemar Chrostowski oraz dr Tomasz Domański, był temat „Sprawiedliwi – pamięć i prawda”. Wprowadzeniem do dyskusji stała się projekcja filmu „Matusia” w reżyserii Macieja Fijałkowskiego.

W marcu, miało również miejsce, wspólne oglądanie filmów w ramach Konkursu Głównego na O!PLA 2023. Kadetów zafascynowała oprawa muzyczna obejrzanych filmów. Poza tym ujęła ich różnorodność form i metod wykorzystania dostępnych wszystkim środków do tworzenia filmów. Głosowanie na obejrzane filmy odbywało się online poprzez skanowanie kodu QR wyświetlonego na koniec programu.

W ramach lekcji miesiąca członkowie grupy zapoznali się z krótkim filmem animowanym Witolda Giersza ”Czerwone i czarne”. Bezpośrednie malowanie pędzelkiem na taśmie uznali za rzecz niebywałą i godną podkreślenia. Poza tym z pozoru dowcipna gra/zabawa Giersza dwoma kolorami przy trudnej ówcześnie sytuacji w kraju spełniała/odgrywała – zdaniem członków grupy – znaczącą rolę. Symbolicznie odnosiła się przede wszystkim do relacji Gomułka – Wyszyński oraz do prowadzonych przez nich działań. Dotyczyła również dwoistości świata oraz dwoistości natury. Dyskusję dotyczącą symboliki celowo użytych w filmie dwóch kolorów: czerwonego i czarnego, poprzedzili wykonaniem dwóch map myśli, dla każdego koloru z osobna.

Tekst: Krystyna Michałowska opiekun szkolnej grupy filmowej FANI KINA I FILMU w Liceum Ogólnokształcącym im. mjr. Władysława Raginisa w Ełku

“Elementarz” Wiszniewskiego oczami uczniów Liceum Ogólnokształcącego
im. M. Kopernika
w Sokółce

 

W ramach działań Filmoteki Szkolnej uczniowie klasy III A obejrzeli jeden z proponowanych filmów miesiąca – “Elementarz” w reż. Wojciecha Wiszniewskiego. Ten niezwykły dokument artystyczny z 1976 r. wzbudził w uczniach wiele emocji i stał się podstawą do dyskusji zarówno na temat eksperymentów i działań nowatorskich we współczesnym kinie, jak i na temat rzeczywistości okresu PRL-u oraz tej, w której dzisiaj żyjemy.

Zajęcia rozpoczęliśmy od obejrzenia fragmentów Polskiej Kroniki Filmowej, by na ich podstawie określić, w jaki sposób mówiło się o rzeczywistości PRL-u oraz wskazać różnice między prawdą historyczną a treściami filmowymi. Następnie uczniowie pracowali w grupach nad tekstem A. Ważyka “Poemat dla dorosłych” , co stanowiło element wstępny do części głównej zajęć, czyli projekcji filmu “Elementarz” i dyskusji nad nim. Po projekcji uczniowie dzielili się swoimi wrażeniami i odczuciami. Zwracali uwagę m.in. na dziwność i oniryczność konwencji, elementy turpistyczne, groteskowość scen i postaci. Pojawiły się skojarzenia z Kafkowskim obrazem świata, labiryntem, koszmarem sennym. Uczniowie zauważyli nawiązania do malarstwa Hieronima Boscha i Jerzego Dudy Gracza. Zwrócili uwagę na różnicę między światem przedstawionym w “Elementarzu” Falskiego a tym filmowym.

Jednak najwięcej emocji wzbudziła interpretacja filmowego “Wyznania wiary polskiego dziecka” Władysława Bełzy, a szczególnie ostatnia scena, w której dwaj chłopcy nie odpowiadają na najważniejsze pytanie: “A w co wierzysz?”. Widzimy ich na tle typowego polskiego krajobrazu i nokturnu, odchodzących i ginących z ekranu. Uczniowie odczytali tę scenę jako brak perspektyw dla młodego pokolenia w czasach PRL-u, brak wiary, szansy na zmianę, brak wzorców godnych naśladowania, zdewaluowanie się modelu patriotyzmu w czasach władzy totalitarnej. Na koniec zajęć uczniowie zastanowili się, czy i jakiej odpowiedzi udzieliliby dzisiaj na pytanie: “W co wierzysz?”

To była niezwykła lekcja, podczas której “gorzki” “Elementarz” W. Wiszniewskiego odczytaliśmy na nowo. Okazało się, że obawy i lęki o przyszłość młodego pokolenia Polaków są wciąż aktualne.

 

TEKST I ZDJĘCIA:  Małgorzata Kułakowska, nauczycielka j. polskiego w LO im. M. Kopernika w Sokółce