Lekcja 31 – W kręgu tradycji romantycznej Lawa reż.: Tadeusz Konwicki   Pan Tadeusz. Księga I. Gospodarstwo reż.: Julian Antonisz Opracowanie: Dr Przemysław Kaniecki   Znaczenie romantyzmu dla historii polskiego społeczeństwa i dla kultury polskiej jest ogromne. To bez wątpienia najsilniej oddziałujący na wyobraźnię oraz na zachowania zbiorowe i indywidualne prąd ideowo-artystyczny. Nasza tożsamość wspólnotowa znajduje jeden

Lekcja 32 – Polacy i żydzi Dworzec Gdański reż.: Maria Zmarz-Koczanowicz   Jeszcze tylko ten las reż.: Jan Łomnicki   Przy torze kolejowym reż.: Andrzej Brzozowski Opracowanie: Dr Kamila Żyto Kultura żydowska w Polsce dawno już przygasła. Choć istnieje Festiwal Kultury Żydowskiej czy teatr żydowski, to jednak, jak pisał Aleksander Hertz, zgasły szabasowe świece[1]. Holocaust oraz

Lekcja 33 – Na progu dojrzałości Pas de deux reż.: Kinga Lewińska   Zmory reż.: Wojciech Marczewski Opracowanie: Dr hab. Andrzej Szpulak   W nawiązywaniu pogłębionego dialogu z młodzieżą szkolną, temat dojrzewania jest jednym z pierwszoplanowych. Cóż może być człowiekowi bliższe od tego, co sam aktualnie przeżywa? A przecież okres dojrzewania w dużej części przypada na lata edukacji szkolnej. Trzeba

Lekcja 34 – Na styku kultur  Dolina Issy  reż.: Tadeusz Konwicki    Syberyjska lekcja  reż.: Wojciech Staroń  Opracowanie: dr Natasza Korczarowska  Ponowoczesny świat zdominowała polityka liberalnego multikulturalizmu. Definiuje ją poszanowanie wszelkiej odmienności i życzliwe zainteresowanie reprezentantami innych kultur (o czym świadczy poczytność biografii ludzi o skomplikowanych rodowodach etnicznych i popularność, jaką cieszą się egzotyczne kinematografie).  Zdaniem antropologów kultury, tak

Lekcja 35 – Człowiek i sztuka  Każdy film o artyście i sztuce mierzy się z fenomenem twórczości artystycznej i dzieła sztuki jako takiego, każdy też próbuje odpowiedzieć na pytanie: dlaczego człowiek zostaje artystą? Gdzie i kiedy rodzi się w nim potrzeba tworzenia? Jakie są źródła fascynacji sztuką? Co sprawia, że stajemy się jej odbiorcami i zagorzałymi wielbicielami?  100 lat w kinie  reż.:

Lekcja 36 – Polska w nowym obyczaju  Tematem płyty jest współczesna polska obyczajowość w filmach fabularnych. Od czasów Wesela Stanisława Wyspiańskiego (1901), które na ekran w genialnej adaptacji przeniósł na ekran Andrzej Wajda w 1973 roku, nasza tradycja i obyczaj znajdowały coraz bardziej interesujące, wnikliwe i często krytyczne interpretacje w literaturze, malarstwie, a później również i w filmie.    Gra  reż.: Krzysztof Krauze 

Lekcja 37 – Nowe szaty mitu  Najbardziej rozpowszechnione, a zarazem najprostsze rozumienie mitu definiuje go jako fantastyczną historię z przeszłości prezentującą przygody bogów i bohaterów, jako narracyjną formę bliską baśni. W nieco szerszym ujęciu mit traktowany jest jako przekaz wyrażający światopogląd archaiczny. Przekaz, który organizuje wierzenia religijne, objaśnia otaczający świat, stanowi wyraz zbiorowych emocji, pozostając jednocześnie w ścisłym związku z obrzędem

Lekcja 38 – Akcja, fabuła, widowisko  Pojęcia, stanowiące temat przygotowanej w ramach „Filmoteki Szkolnej” prezentacji filmowej, kojarzą się z tym, co w kinie najbardziej atrakcyjne i nośne – z wielopoziomowym dynamizmem, z działaniem i ruchem, z wizualną odkrywczością, z opowiadaniem intrygujących historii, z brakiem granic w wizualizowaniu wyobraźni. Szczególnie we współczesnym kinie, ufundowanym w dużej mierze na osiągnięciach Stevena Spielberga i George’a Lucasa skojarzenia te wydają się kluczowe.

Lekcja 39 – Eksperymenty Eksperyment w sztuce to zjawisko niezwykle konstruktywne. Jest on jednym z podstawowych czynników decydujących o jej rozwoju. Jako domena awangardy, bywa jednak często niedoceniany i nierozumiany przez odbiorcę.    W sztuce filmowej istnieje praktycznie od samych jej narodzin, czyli od przełomu XIX i XX wieku. Przez z górą sto lat X muza była jedną z najszybciej rozwijających się dziedzin

Lekcja 40 – Człowiek ogołocony   Cicha przystań  reż.: Mariusz Malec    W zawieszeniu  reż.: Waldemar Krzystek  Opracowanie: dr Monika Maszewska-Łupiniak  Zdaniem wielu współczesnych filozofów, teoretyków literatury i kultury, narracyjność jest „tym czymś”, co nadaje życiu jego ludzki wymiar.  Życie jest niczym innym, jak formą opowieści, konstruowaną dla siebie i innych[1]. Odwieczna potrzeba poszukiwania sensu istnienia wiąże się